Ing dinten Kamis saksampune Idul Fitri 2018, tepate gebag 08.30 enjang, kula uga keluargaku plesiran datheng Pantai Carita. Sadereng budhal datheng pantai Carita, kula njagikaken tedhan uga benteran konjuk sangu ing ngrika. Sawegaken keluargaku njagikaken tumpakan ingkang badhe agem. Saksampune sedayanipun siap, kita lajeng budhal nuju pantai Carita.
Salebetipun ing radin, kula kagum sanget kaliyan kesaen alam. Radinipun ingkang menggok-menggok kados ulo, sabinipun ingkang jejer kanthi rapih, uga kawontenan pegunungan ingkang sae sanget. Jebulna ageng sanget Karunia ingkang sampun Allah sukakna konjuk kita sedaya.
Sangantosipun ing pantai, kula lan keluarga lajeng madosi panggen ingkang eyup. Kaleresan dinten punika cuacane cekap benter dados kedah madosi panggen ingkang nyaman konjuk ngaso. Saksampune angsal panggen ingkang eyup, kula uga sepupu lajeng nuju pantai. Aku banjur berenang kanthi menikmati ombak ingkang ngenani awak.
Kala kula saweg nikmati kawontenan pantai, dumadakan kula mireng suwanten salah satunggaling tiyang nyuwun tulung. “ Tulong……tulong…….!” Jebulna suwanten punika yaiku suwanten sepupuku. Ebo kagetipun kula ningali piyambakipun kebekta ombak. Kula uga tiyang-tiyang disekitar lajeng nulungi piyambakipun. Kula ningali rai sepupuku mekaten pucet, piyambakipun ajrih pisan geblebek.
Saksampune kedadosan punika, tiyang sepuh kula nyuwun konjuk kendel berenang uga enggal ngresikaken awak ingkang kebak kaliyan wedi. Piyambake sedaya mboten kersa hal-hal ingkang mboten dipunkersakaken kedadosan malih. Tentu kamawon kula ndherek pangandikan piyambake sedaya.
Sadereng mantuk, mboten kesupen kula menikmati tedhan uga benteran ingkang sampun kami jagikaken saking griya. Saksampune sedayanipun rumaos puas dolanan, kami ngengkenaken konjuk enggal mantuk.
Liburan niki nyukakaken kenangan piyambak kunjuk kula. Mugi-mugi kula mboten badhe ngalami musibah kados menapa ingkang menimpa sepupu minika.